خلاصه:

سئوال برداشت اول مقاله یکی از آن چیزهایی است که باید پاسخ داده شود، آیا حق ساختن روی زمین را داشته ایم؟ زمینی که برای ما نیست، خاکی که به قیمت ساختن بر رویش، نابودی را به آن هدیه می‌دهیم. باید دید چرا می‌سازیم و از ابتدای تاریخ چرا ساخته‌ایم. ما به غار پناه بردیم چون ضعیف بودیم، خانه ساختیم چون ضعیف . بودیم، بناهای باشکوه و بی‌شکوه، ساختمان‌های کوچک، بزرگ، بزرگ‌تر، بیشتر بزرگ‌تر، تکنولوژی‌های متنوع، همه و همه فقط به خاطر این است که ما جایی در برابر چیزی، خود را حفظ کنیم و دیگر از شکست نترسیم. ما تحمیل برتر نیستیم و نباید فکر کنیم که لیاقت انجام هر کاری را داریم.

داستان “برپایی جمعی علیه خشونت” از برتولت برشت جنبه های مختلفی از روابط انسانی و معماری و برخی دیگر از مسائل جامعه مان را به یاد ما می آورد.

ما همچنان در حال ساخت خانه ها ، جاده ها ، پل ها … در خانه های سایر موجودات هستیم و در عین حال اصرار داریم که قدرت برتر همه هستیم.

هر ساختمان باید نمایانگر همه پدیده های تأثیرگذار وهر موردی که آن را تشکیل داده است، باشد. در غیر این صورت، ساختمان چیزی تهی است.

منتشرشده در: مجله معماری طراح
نویسندگان: محمد حسین یزدانی, مرتضی نظری زاده

keyboard_arrow_up
Right Menu Icon